maandag 10 november 2008

The Angel by Sue Townsend

http://www.bbc.co.uk/endofstory/shortlist_story_pdfs/townsend/linda_clark_the_angel.pdf

Deze short story is door Sue Townsend geschreven voor een schrijfwedstrijd. Het verhaal is nog niet af, het afmaken van het verhaal wordt overgelaten aan de lezer zelf. Wie het leukste einde weet te verzinnen wint een prijs.

Title: Deze short story heet The Angel omdat het café waar Anthony Adams altijd naartoe gaat ook zo heet. Doordat het verhaal nog niet af is zou je door er een eind aan te verzinnen ook nog een dubbele betekenis kunnen geven aan de titel.

Plot: Eerst verteld de ik-figuur over haar moeder, dat zij meer om honden gaf dan om kinderen en dat ze eindigde in een verzorgingstehuis waar ze slecht werd behandeld en overleed. De ik-figuur besloot toen dat ze nooit ouder dan 60 wilde worden. Dan begint het verhaal pas echt. Het is de 59e verjaardag van de ik-figuur en het is een gewone werkdag. Ze runt een schoenen zaak en tegen sluitingstijd komt er nog net een klant, Anthony Adams, die ze gaat helpen. Tijdens het passen van zijn schoenen zegt hij dat hij zich niet zo lekker voelt en de ik-figuur gaat een glaasje water voor hem halen. Terwijl hij dit glas leegdrinkt verteld hij dat hij laatst iets vreselijks heeft meegemaakt: Toen hij in bad zat bleef iemand maar aan zijn deur bellen, op een gegeven moment ging hij toch maar uit bad omdat het erg vervelend begon te worden. Net toen hij boos de deur opende kreeg hij een pistool op zich gericht. De man vroeg of hij Geoff Green was maar hij zei dat die aan de overkant woonde. Nu ging de man naar de overkant en schoot Geoff dood. Anthony zegt de ik-figuur ook dat hij al teveel dode mensen heeft gezien in zijn leven. Tijdens het verhaal was zoveel tijd verstreken dat de kassa zich al automatisch had gesloten. Anthony zou de volgende dag dus moeten terugkomen. Hij vroeg de ik-figuur nog mee om naar een café the Angel te gaan, maar ze wijst dit verzoek af. De volgende ochtend staat hij al voor de winkel te wachten als de ik-figuur eraan komt. Hij rekent af en wil zijn nieuwe schoenen direct dragen en de oude weggooien, de ik-figuur zegt dat hij ze net zo goed naar de 2e hands zaak kan brengen omdat ze er nog goed uitzien. In de middagpauze gaat de ik-figuur langs bij de 2e hands zaak en vindt daar de oude schoenen van Anthony, ze ziet dat er iets wat lijkt op bloed op de zolen zit. Die avond maakt ze zich mooi en gaat naar de Angel waar ze Anthony hoopt tegen te komen. Dit gebeurt ook en hier houdt het verhaal dan ook op.

Hoe ik denk dat het af zal lopen: Anthony en de ik-figuur raken in café the Angel aan de praat en maken er een gezellige avond van. Na deze avonden volgen er nog meer in dit café en de twee worden goede vrienden. Als de ik-figuur bijna jarig is (en dus 60 wordt) vraagt Anthony wat ze voor haar verjaardag wil en dan verteld de ik-figuur over dat ze eigenlijk helemaal geen 60 wil worden en ze lucht haar hart over alles wat haar dwars zit. Anthony onthult dan ook zijn eigen identiteit, op de eerste dag dat ze elkaar ontmoetten had hij een verhaal verteld over iets vreselijks wat hij laatst had meegemaakt. Bijna alles uit het verhaal klopte, alleen wat hij niet diegene waar als eerste werd aangebeld, maar de huurmoordenaar. Hij had vele moorden gepleegd voor mensen, maar deze keer was het anders. Hij merkte dat hij het psychisch niet meer aankon en stopte ermee. Ondanks dat de ik-figuur en Anthony goede vrienden waren, kenden ze elkaar blijkbaar toch niet door en door. Anthony begrijpt de ik-figuur en besluit een verrassing voor de ik-figuur te regelen. Aangezien hij nog een hoop connecties in de onderwereld heeft regelt hij dat de wens van de ik-figuur in vervulling wordt gebracht en dat ze geen 60 wordt.

Character: Er zijn maar twee personen die in deze short story een rol spelen: de ik-figuur en Anthony Adams. De ik-figuur leidt een ongelukkig leven. Haar man heeft haar verlaten omdat ze dik is en ze niet vaak meer lacht. over Anthony Adams kom je weinig te weten. Het lijkt er echter op dat hij zelf ook niet echt gelukkig is.

Setting: Het verhaal speelt zich vooral in de schoenenwinkel van de ik-figuur en café the Angel af. De ruimtes worden niet uitvoerig besproken.

Point of view: Je ziet alles vanuit de ogen van de ik-figuur.

Theme: Ik denk dat deze short story niet echt vanuit het oogpunt om een thema te bespreken is geschreven, maar meer om een leuk verhaal te schrijven. Het is bovendien ook heel moeilijk om in een verhaal dat nog maar half af is een thema te verwerken.

Style: De schrijfster heeft een luchtige manier van schrijven. dialogen worden afgewisseld met gedachten en beschrijvingen van situaties.

Personal opinion: Ik vind dit een leuk verhaal, dit komt mede door het open einde. Hierdoor kun je zelf de afloop verzinnen. Bij een groot boek vind ik het minder prettig wanneer er een open einde in zit. Dit komt denk ik doordat je dan zo erg in het boek zit en je dan ook echt wilt weten hoe het is afgelopen. Dit verhaal lees je zo even en je denkt er daarna misschien nog voor een korte tijd overna, maar de vraag "Hoe loopt het nou af?" blijft niet door mijn hoofd spoken na afloop. Ik raad anderen aan om deze short story ook te lezen en een einde te verzinnen. Ik ben benieuwd wat zij bedacht hebben...

Geen opmerkingen: